Siena

In et otel in Luzern lag oenze dochter boven oens oofd op een soort stapelbedde in dat von ze fantastisch. Ze von et zo gezellig dat ze eerst effen vergat om te slapen, maar uteandelijk is et toch elukt. Et ontbijt liet zich de volgende ochtend goed smaken in daornao gingen we de stad wier in. De stadsmuur van Luzern et een stok of wat torens in m’n vrouwe ad bedocht dat we de oogste op zouen. Dan adden we mooi utzicht in konnen we bedinken waor we nog maar eene wouen. Dus nao een aordige klim sting ik mit de kleane bij te koemen in van et utzicht te genieten. De vrouwe konnen we inkelt mit de vaarekieker nog zien. Die zat een stok leager in een parkien mit een boek wat ze iel toevallig ad mieëneumen.

Ik zal ier gien lank veraol maken van wat er nog is bleven angen van de historie van de stad. De korte versie is dat er zat te zien is, maar dat je er niet te lank moeten bleven as je nog geld over willen ouwen vor de rest van de vekansie.

In de middag binnen we wier in de oto estapt, want we mozzen nog aordig kilometers maken. Dat got best goed, want we eawen net vor de vekansie een nije oto ekocht. Daor binnen we arg bleede mie. We binnen wel wat obstakels tuugenekuumen in de vurm van agelstienen in klapbaanen (van angere oto’s) in er rijen jammergenoeg behoorlijk wat Italiaonen op de weg, maar de oto got vanzelf in we koemen zonger problemen waor we wezen moeten.

Vor eerst was dat Bologna, maar daor blieven we inkelt effen eten in slapen. Dat lukte allebije arg goed in daornao binnen we naor SIena egoon. Daor eawen we effen lekker roendekuierd.

De kuier was nog maar net begonnen toen we bedochten dat we oenze dochter nog niet inesmeerd adden. Wie er kint zal et niet verbaozen dat ik wier omme kon naor de oto. Toe ik an kwam lopen sting er een vrij grote Mazda op et plekkien naost oens. De beste man die erin zat ad z’n gezin er eerst utelaoten in ad toe de oto in et krappe plekkien edrokt. Inkelt kon ie er nou zelf niet maar ut. IJ oopte nog dat et wel lukte as ie mit z’n beie aanen op et stuur sloeg, maar dat ulp ok niet. Ik zag een geel mit zwart nummerbord, dus vroeg op m’n beste vreems of ik m’n oto angers effen een stukkien mos verplaosen. Et kon net, maar uteandelijk konnen we toch ollemaol de stad bekieken. De vrouwe zeen nog dankjewel, maar de man kiek of ie toch liever in de oto was eblieven.

Ik liep terogge naor et plekkien waor ik de rest ad achterelaoten. Maar ze stoon allebije niet bekind om erluis geduld, dus et was er vrij rustig. Ze wazzen ok nog de angere kaant opeloepen as waor we eene zouen, dus et duurde effen vordat ik ze ad evoenden. Effen mos ik dinken an die man die in z’n oto zat, maar m’n vrouwe ad een lekker stukkien taart vor m’n aolt, dus et was al gank wier goed.

Op een gegieven moment was et teed om wier varder te goon. De Mazda was alwier vertrokken, dus ik dink niet dat dat Nederlandse gezin nog een leuke dag et ad. Vor oens gold gelokkig et tuugenovergestelde. Vervolgens mozzen we nog een paor uurtjes in de oto, om die de rest van de week effen bij te lotten koemen.