We binnen op et moment in Luzern. Vor de inbrekers: dat is in de nije wik achter et industrieterrein. Murgen goon we nog een stukkien varder in we kniepen em van de week wel een bietjen toen we zaggen wat et weer ding. Sturm, overstromingen, ingestorte broggen, et zag er niet best ut. Maar et weer doen je niks an in wat vandage valt, valt murgen niet, dus we ullen de moed erin. Toe kwam et bericht dat de paus overlieën was in kieken we eenkanger toch wier effen an, omdat et ok op de planning stot om Rome an te doen. Wat zou oens nog maar te wachten stoon? Maar we eawen een goeie reaze ad, kwammen aarder an dan verwacht in eawen tot nog toe prachtig weer. Oens oor je dus niet klagen.
Aldus m’n vrouwe was Luzern een koesterend durpien in Zwitserland. Mit maar dan 80.000 inwoeners bliek et toch iets groter te wezen, maar et zicht er wel prachtig ut in er is zat om te bekieken. Et duurde niet lank vordat ik achter een flinke schnitzel zat in de kleane oudt wel van een wursien, dus die kon ok wel wat venen op et menu. Et was wel effen verskieten toen er bord kwam, want ze is niet van de sauzen in er zat toch een greitjen over er bratwurst eene. Maar ze ad beloofd om wat maar te pruven op de vekansie in dat ding ze dan ok nao wat anmoediging. Et was stiekem toch wel lekker in ze was bleede dat ze et prebierd ad. “Is vertrouwen ok een schone zaak?”, vroeg ze vervolgens. Ik eaw ezegd van wel.
M’n dochter ad van er bessies in tuttes geld ad vor een ijsien in dat braande in er diezek. Nao de kost gingen we dus op zoek naor een toetjen. Nou docht ik dat een ijsien bij IIskâld aordig an de prees was, maar dat blikt nog dikke mie te vallen. Drie bolletjes in aordig maar euro’s laoter was et teed om oens otelletjen op te zoeken. Murregen kieken we ier nog effen varder.
Geef een reactie